Alle KCE-rapporten

KCE Reports 156A (2011) Personen met chronisch longlijden kunnen soms thuis behoefte hebben aan extra zuurstoftoediening. In België kan zulke zuurstoftherapie zonder enige beperking door elke arts worden voorgeschreven, en de laatste jaren ziet men een grote stijging van de uitgaven. Bij de organisatie van de therapie zijn verschillende beleidsinstanties en privé- en beroepsorganisaties betrokken, waardoor een globale visie ontbreekt.

KCE Reports 142A (2010) Het College voor Oncologie en het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) maakten samen met een werkgroep van experten een update van de richtlijnen voor de diagnose en behandeling van borst –en teelbalkanker. Elk jaar neemt het aantal nieuwe gevallen van borstkanker toe, vooral bij de vrouwen tussen 50 en 69 jaar. Wel neemt in deze leeftijdsgroep de sterfte sinds meer dan 10 jaar voortdurend af. Dit is vooral te danken aan voortijdige screenings en diagnoses én aan meer doeltreffende behandelingen.

KCE Reports 75A (2008) Het College voor Oncologie, de FOD Volksgezondheid en het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg KCE) stelden opnieuw samen een nationale richtlijn op, ditmaal voor de behandeling van slokdarm- en maagkanker.

KCE Reports 105A (2009) Het College voor Oncologie, het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) en de FOD Volksgezondheid ontwikkelen sinds een aantal jaren samen nationale praktijkrichtlijnen voor de behandeling van kanker. Na darm-, borst-, slokdarm- en maagkanker is het nu de beurt aan pancreaskanker. Omdat de overlevingskansen bij deze kanker klein zijn wordt er veel aandacht geschonken aan palliatieve behandeling, met specifieke aanbevelingen voor pijnbestrijding en voeding.

KCE Reports 63A (2007) Dit rapport is niet meer actueel en is niet meer beschikbaar op onze website. Het wordt vervangen door rapport 143.

KCE Reports 280A (2017) Vóór een operatie laat men patiënten vaak een batterij van testen ondergaan, zoals bloed- en urineonderzoek, een electrocardiogram, een röntgenfoto van de borstkas of andere medische beeldvorming. Met deze testen wil men eventuele complicaties voorspellen die zich tijdens of na de operatie (operatierisico) kunnen voordoen. Maar zijn die testen wel altijd en allemaal nodig, ook als de patiënt geen klachten heeft?

KCE Reports 238A (2015) Er bestaat een duidelijk verband tussen baarmoederhalskanker en de aanwezigheid van een lokale infectie met het humaan papillomavirus (HPV), dat seksueel wordt overgedragen. Het KCE (Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg) stelde, samen met het Wetenschappelijk Instituut Volksgezondheid (WIV) en het Kankerregister, vast dat een screening met de HPV-test, die het virus opspoort, vrouwen ouder dan 30 jaar beter beschermt tegen baarmoederhalskanker dan de klassieke uitstrijkjes (ook Pap-test genoemd), en dit aan een lagere kost.

KCE Reports 298A (2018)   Borstkanker is en blijft in ons land en de rest van de wereld de meest voorkomende kanker bij vrouwen. Zolang de kanker zich nog in een vroeg stadium bevindt, gebeurt de behandeling vooral locoregionaal, dus met chirurgie, al dan niet gecombineerd met radiotherapie. In theorie is dit voldoende om de tumor uit te roeien, omdat deze nog steeds beperkt is. Het is echter bekend dat ongeveer 30% van de patiënten die op deze manier worden behandeld, metastasen op afstand kunnen ontwikkelen.

KCE Reports 171A (2011) De wachtdiensten van huisartsen, zoals we die nu nog kennen, komen in het gedrang. Er zijn, vooral in de landelijke regio’s, onvoldoende huisartsen om ook ’s nachts en in het weekend zorg te kunnen garanderen. Huisartsen ervaren de wachtdiensten bovendien als belastend, en voelen zich soms onveilig. Op vraag van de huisartsenkringen, die momenteel de wacht organiseren, bekeek het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) een aantal initiatieven in België en in het buitenland.

KCE Reports 248A (2015) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) maakte een update van zijn klinische richtlijn uit 2004 over de opvolging van zwangere vrouwen met een laag risico (bij wie men dus verwacht dat de zwangerschap normaal zal verlopen). In deze nieuwe richtlijn worden onderzoeken afgeraden die niet duidelijk grotere voor- dan nadelen bieden voor moeder en kind. Daarmee sluit het KCE zich aan bij de WGO (Wereldgezondheidsorganisatie) die pleit voor een demedicalisering van de zwangerschap, die tenslotte helemaal geen ziekte is. Meer Lezen...  

KCE Reports 257A (2015) Mensen zonder wettig verblijf, ook vaak ‘mensen zonder papieren’ genoemd, beschikken niet over geldige documenten om op het grondgebied van het land te mogen verblijven. Op basis van internationale, door België geratificeerde verdragen hebben ze in ons land recht op gezondheidszorg, de zogenaamde ‘Dringende medische hulp’ (DMH). De procedures om deze DMH te verkrijgen zijn echter moeilijk en worden op een verschillende manier uitgevoerd. Ze zorgen bij de OCMW’s voor administratieve overlast, met soms overbodige, repetitieve taken.

KCE Reports 311A (2019) Het onverantwoord gebruik van antibiotica bij mens en dier maakt bacteriën steeds sneller resistent. Dit heeft overlijdens, meer ziekenhuisopnames en een langere ziekteduur tot gevolg. In België ligt het antibioticagebruik in de ambulante sector (met vooral de huisartsen als voorschrijvers), in de woonzorgcentra en in de veeteelt hoger dan het Europese gemiddelde. Op vraag van de FOD Volksgezondheid onderzocht het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) de oorzaken hiervan, en formuleerde het 21 aanbevelingen om de situatie te verbeteren.

KCE Reports 28A (2006) Om hun producten in aanmerking te laten komen voor terugbetaling door het RIZIV moeten geneesmiddelenfabrikanten strikte procedures volgen. Toch zijn de farmaceutische bedrijven momenteel nog zeer heterogeen in hoe ze hun farmaco-economisch dossier samenstellen. Een nieuw KCE rapport in samenwerking met het RIZIV geeft nu een eerste aanzet tot meer transparantie en inhoudelijke consistentie en dus een vlottere beoordeling van de aanvraagdossiers. Juli 2006 (2nd edition; 1st edition : mei 2006)

KCE Reports 118A (2009) De vraag om de kostprijs van de gezondheidszorg onder controle te houden klinkt steeds luider. Tegelijkertijd wordt verwacht dat diezelfde gezondheidszorg kwalitatief hoogstaand is. Het concept Pay for Quality (P4Q) kan misschien aan die behoeften beantwoorden. Bij P4Q wordt de vergoeding van de zorgverlener niet alleen gekoppeld aan de hoeveelheid geleverde zorg, maar ook aan de kwaliteit van die zorg.

KCE Reports 254A (2015) Rugklachten behoren tot de vaakst voorkomende gezondheidsproblemen. Wanneer de pijn een tijd aansleept, wordt er soms een rugoperatie voorgesteld, met de hoop dat dit genezing zal brengen. Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) onderzocht twee soorten ingrepen aan de ruggenwervels. Bij de ene worden pijnlijke breuken behandeld, bij de andere worden beschadigde tussenwervelschijven vervangen. Geen van beide technieken beantwoordt volledig aan de verwachtingen. Meer lezen...

KCE Reports 101A (2008) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) onderzocht in samenwerking met het consultancybureau HICT het nut van beeldopnames tijdens endoscopische, chirurgische ingrepen. Het KCE stelt vast dat videoregistratie geen duidelijke meerwaarde heeft voor de verbetering van de zorgkwaliteit, noch voor de opleiding van artsen. De beelden kunnen later gebruikt worden als bewijsmiddel in rechtszaken, op voorwaarde dat voor de opnames de toestemming van de betrokkenen werd gevraagd en dat hun persoonlijke levenssfeer werd gerespecteerd.

KCE Reports 328A (2020) Op vraag van het RIZIV en CHU Namur ging het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) na welk effect videoconsultaties hebben op de gezondheid van de patiënten met een chronische lichamelijke aandoening. Ook werd nagegaan hoe videoconsultaties worden gebruikt in Nederland en Frankrijk. Het KCE stelde vast dat er vandaag geen wetenschappelijk bewijs is voor een verschil tussen videoconsultaties en ‘normale’ consultaties inzake effect op de gezondheid van de patiënten. Zorgverleners bleken wat huiverig om videoconsultaties te gebruiken.

KCE Reports 212A (2013)

KCE Reports 325A (2019) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) en de KU Leuven stelden vast dat een verpleegkundige in de Belgische ziekenhuizen voor gemiddeld 9,4 patiënten moet zorgen. De internationaal aanvaarde norm voor een veilige zorgomgeving bedraagt nochtans ten hoogste 8 patiënten per verpleegkundige. Het KCE pleit er dan ook voor dat de overheid jaarlijks bijkomende middelen investeert, en dat ze erop toeziet dat deze effectief worden gebruikt om het aantal patiënten per verpleegkundige te verlagen en dit op de diensten waar dit het meest nodig is.

KCE Reports 292A (2017) De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) beveelt alle landen aan om concrete doelstellingen voor hun gezondheidsbeleid vast te leggen. België hanteert er al een aantal, maar ze zijn heel uiteenlopend. Om meer coherentie te bereiken, werd aan het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) gevraagd om een overzicht te maken van alles wat al op federaal niveau bestaat. Lees meer...