Alle KCE-rapporten

KCE Reports 119A (2009) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) onderzocht met UAntwerpen de talrijke methodes voor de diagnose en de behandeling van aspecifieke nekpijn, nekpijn waarvoor men geen lichamelijke oorzaken vindt. Als er geen symptomen zijn die wijzen op een ernstige onderliggende oorzaak is het niet wetenschappelijk aangetoond dat verdere medische beeldvorming nog nuttig is. Alleen voor behandeling met lichaamsoefeningen in combinatie met manipulatie en/of mobilisatie van de nek is een positief effect overtuigend bewezen.

KCE Reports 88A (2008) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) en de Hoge Gezondheidsraad (HGR) maakten een balans op van de werking van de referentiecentra voor CVS (Chronisch Vermoeidheidssyndroom), die opgericht werden in 2002. De behandelresultaten van de centra waren eerder teleurstellend en er bestaat tot hiertoe geen enkel wetenschappelijk bewijs dat diagnose en behandeling best in dergelijke centra gebeuren.

KCE Reports 48A (2006) Lichaamsoefeningen en een snelle hervatting van de dagelijkse activiteiten zijn vaak de beste manier om van lage rugpijn af te geraken. Dat is de belangrijkste conclusie van een recente studie van het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE). In het rapport waarschuwt het KCE voor nutteloze behandelingen en onderstreept het de cruciale rol van de arbeids –en verzekeringsgeneesheer.  

KCE Reports 197A (2013) Bij een enkelverstuiking wordt in de praktijk vaak een röntgenfoto genomen, om eventuele breuken te detecteren. Nochtans kan door een lichamelijk onderzoek op basis van de ‘Ottawa Ankle Rules’ vaak al een breuk uitgesloten worden. Een röntgenfoto is alleen aangewezen als bij lichamelijk onderzoek een breuk wordt vermoed. Voor de ‘klassieke’  combinatie van rust, ijs, druk en omhoog leggen van de voet konden geen goede studies gevonden worden die het nut ervan bewezen.

KCE Reports 40A (2006) Het aantal sessies kinesitherapie aanpassen en terugbetalen in functie van de ‘functionele toestand’ van de individuele patiënt: een theoretisch interessante, maar in de praktijk onhaalbare opdracht. Dat is het besluit van een onderzoeksproject van het Federaal Kenniscentrum voor de gezondheidszorg (KCE) samen met de afdeling Revalidatiewetenschappen en fysische geneeskunde van de UCL.

KCE Reports 262A (2016) De organisatie van revalidatie is heel divers:  de zorg wordt gegeven aan veel verschillende types van patiënten, in verschillende zorgomgevingen, door een heel gamma aan zorgverleners, en valt onder verschillende bevoegdheden. Een systeem waarmee de functionele, medische en psychosociale noden van elke individuele patiënt worden beoordeeld, in een gemeenschappelijke taal,  is daarom cruciaal voor de communicatie tussen de zorgverleners onderling, maar ook voor een efficiënte organisatie en financiering van de zorg.

KCE Reports 159A (2011) Medicatie ter preventie van broosheidsfracturen wordt het beste voorbehouden voor patiënten met een hoog risico op een breuk, zoals degenen die al eerder zulke breuk hadden, zegt het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE). Toch neemt maar 1 op 5 van de patiënten die een broosheidsfractuur hadden deze geneesmiddelen, en de helft van de gebruikers stopt binnen het jaar met de behandeling. Anderzijds gebruiken mensen met een matig risico op fracturen deze geneesmiddelen beter niet, want het medische voordeel weegt niet op tegen de mogelijke neveneffecten.

KCE Reports 87A (2008) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) onderzocht samen met het Intermutualistisch Agentschap (IMA) de organisatie en consumptie van revalidatie in België. De revalidatie is in dit land op een bijzondere manier georganiseerd: er is een keuze tussen kinesitherapie en fysische geneeskunde, met als gevolg dat beide revalidatiekanalen naast elkaar bestaan. Vreemd genoeg is de gezondheidstoestand van de patiënt niet doorslaggevend voor de keuze van de behandeling, maar wel andere factoren, in het bijzonder de lokale gewoonten van het ziekenhuis.

KCE Reports 287A (2017) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) publiceert vandaag een klinische richtlijn voor de aanpak van één van onze belangrijkste moderne kwalen: acute of chronische lage rugpijn. Om het probleem vanuit alle invalshoeken te bekijken, werden 31 experten van de belangrijkste beroepsgroepen bij het project betrokken. De nadruk ligt op ‘de-medicalisering’, want lage rugpijn verdwijnt meestal spontaan. In beweging blijven is belangrijk en medische beeldvorming is vaak niet nodig.

KCE Reports 295A (2017) Wat te doen bij rugpijn? Voor deze ‘kwaal van de eeuw’ wordt een brede waaier aan oplossingen aangeboden. Om door het bos de bomen te helpen zien, publiceerde het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) in mei reeds een klinische richtlijn, gebaseerd op het meest recente wetenschappelijke bewijs. Vandaag gaat het op de ingeslagen weg verder met een ‘zorgpad’, dat voor elk type rugpatiënt bepaalt welke onderzoeken best worden uitgevoerd en welke de optimale behandeling is.

KCE Reports 57A (2007) Het terugbetalingssysteem voor locomotorische revalidatie is erg ingewikkeld. Tussen 2000 en 2004 is het budget verhoogd van 57 miljoen euro naar 87 miljoen euro, waarmee het naar verhouding sterker toenam dan het globale RIZIV-budget. Welke resultaten en kwaliteit daar tegenover staan is ongekend, want niet gemeten. Dat besluit het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) in samenwerking met UZLeuven, VUB, UA en Deloitte Consulting op vraag van Minister Demotte. Het KCE doet concrete aanbevelingen om de organisatie van revalidatie in België te verbeteren.

KCE Reports 56A (2007) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) heeft in samenwerking met de KU Leuven en Deloitte Consulting de werkzaamheid en de kosteneffectiviteit van orthopedische braces onderzocht. Het prijskaartje voor patiënt en ziekteverzekering liggen in België beduidend hoger dan in de andere landen in de vergelijking. Het KCE pleit voor meer prijstransparantie en voor een medisch gebruik en terugbetaling gebaseerd op werkzaamheid en veiligheid.

KCE Reports 116A (2009) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) onderzocht op vraag van het RIZIV twee nieuwe technologieën voor de dynamische stabilisering van het onderste gedeelte van de rug: de interspinale implantaten en de pedikelschroeven. Een vijftigtal Belgische ziekenhuizen passen deze chirurgische technieken reeds toe. De bedoeling is om een klassieke, zware en definitieve rugoperatie te vermijden. Er bestaat echter weinig wetenschappelijk bewijs dat de technieken veilig zijn en dat ze de toestand van de patiënt op lange termijn verbeteren.

KCE Reports 39A (2006) De behandeling van chronische lage rugpijn blijft een enorme uitdaging voor de geneeskunde én de maatschappij. Artrose (slijtage van de wervels), een hernia en ingedeukte rugwervels zijn belangrijke oorzaken van lage rugpijn. De meeste patiënten kunnen adequaat behandeld worden met oa. pijnmedicatie.

KCE Reports 148A (2010) Meer dan 1 op 3 Belgen raadpleegt minstens 1 keer in zijn leven een chiropractor, homeopaat, acupuncturist of osteopaat. In het kader van de verdere uitvoering van de wet Colla vroeg de minister van Volksgezondheid het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) een stand van zaken op te maken van deze populaire niet-conventionele geneeswijzen.

KCE Reports 254A (2015) Rugklachten behoren tot de vaakst voorkomende gezondheidsproblemen. Wanneer de pijn een tijd aansleept, wordt er soms een rugoperatie voorgesteld, met de hoop dat dit genezing zal brengen. Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) onderzocht twee soorten ingrepen aan de ruggenwervels. Bij de ene worden pijnlijke breuken behandeld, bij de andere worden beschadigde tussenwervelschijven vervangen. Geen van beide technieken beantwoordt volledig aan de verwachtingen. Meer lezen...