Alle KCE-rapporten

KCE Reports 260A (2016) Kanker aan de dikke darm is bij mannen, na long-en prostaatkanker, en bij vrouwen na borstkanker, de meest voorkomende kanker. 30% van deze dikkedarmkankers komt voor aan het rectum, het laatste deel van de dikke darm. Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) ontwikkelde in 2007 een richtlijn voor de behandeling ervan. Vandaag publiceert het een selectieve update op basis van het belangrijkste recente wetenschappelijk bewijs. Dit alles gebeurde in samenwerking met een grote groep klinici en patiëntenvertegenwoordigers.

KCE Reports 256A (2015) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) ontwikkelde samen met het College voor Oncologie een klinische richtlijn over de behandeling van keel- en strottenhoofdkanker (farynx en larynx). Dit soort kankers wordt jaarlijks bij 850 tot 900 personen vastgesteld. Omdat ze zeldzaam en complex zijn, moeten ze worden behandeld door een multidisciplinair team van ervaren zorgverleners in een gespecialiseerd ziekenhuis. Goede zorg is immers veel meer dan het behandelen van de kanker alleen: ook aan de levenskwaliteit “na” de kanker moet worden gedacht.

KCE Reports 268A (2016) Eierstokkanker wordt jaarlijks bij bijna 900 vrouwen in België vastgesteld. Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) ontwikkelde samen met een groep van clinici en het College voor Oncologie een klinische richtlijn voor de diagnose, behandeling en follow-up van eierstokkanker op basis van de meest recente wetenschappelijke bevindingen. In een volgende fase zullen kwaliteitsindicatoren voor alle aspecten van de behandeling worden ontwikkeld, en zullen de zorgverleners feedback ontvangen over hun resultaten.

KCE Reports 242A (2015) Het huidige rapport is onderdeel van een reeks van 4 rapporten over genetische testen op erfelijke aanleg voor kanker, en gaat over endocriene kankers (Multiple Endocrine Neoplasia - MEN, von Hippel-Lindau syndroom, paragangliomen en feochromocytomen). Door de zeldzaamheid van de aandoeningen is het voor de artsen die het bestaan van zulke aandoening vermoeden,  niet altijd duidelijk welke aanpak de beste is.

KCE Reports 237A (2015) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) voerde een studie uit over het moleculair testen van de borstkankercellen zelf. Op basis van deze testen kan men de moleculaire eigenschappen opsporen die typisch zijn voorde kanker, een prognose stellen en kan een bijna « gepersonaliseerde » behandelstrategie worden bepaald.  Meer Lezen...

KCE Reports 227A (2014) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) ontwikkelde samen met het College voor Oncologie een klinische richtlijn over de behandeling van kankers van de mondholte. Mondholtekankers (kankers aan bvb lip, tong en mondbodem) worden jaarlijks bij ongeveer 750 nieuwe patiënten vastgesteld. Omdat het zeldzame en complexe kankers zijn moeten ze worden behandeld door een multidisciplinair team van ervaren zorgverleners in een gespecialiseerd ziekenhuis.

KCE Reports 221A (2014) Perifeer arterieel vaatlijden (PAV) in de benen is een aandoening waarbij de slagaders vernauwen. De meest voorkomende beginklacht is pijn in het been na het stappen van een zekere afstand, die opnieuw verdwijnt bij rust. Eén op vijf patiënten krijgt te maken met ernstigere klachten en moet naar het ziekenhuis voor een behandeling. Wanneer de ziekte verder evolueert kan de patiënt last krijgen van moeilijk genezende wonden, en soms is een amputatie nodig.

KCE Reports 143A (2013) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) heeft, samen met het College voor Oncologie, zijn richtlijn voor de behandeling van borstkanker aan de laatste wetenschappelijke bevindingen aangepast. Bij minimale uitzaaiingen biedt een okselklieruitruiming meestal meer na- dan voordelen.

KCE Reports 200A (2013) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) peilde samen met de Stichting Kankerregister naar de kwaliteit van de zorg bij slokdarm- en maagkanker. Het blijven moeilijk te behandelen kankers, met een kans om 5 jaar na de diagnose nog in leven te zijn van 21% voor slokdarmkanker en 30% voor maagkanker. Met deze cijfers doet België het wel beter dan de meeste Europese landen. De overlevingskansen liggen duidelijk hoger als de patiënt behandeld wordt in een ‘ervaren’  of hoog-volume ziekenhuis.

KCE Reports 196A (2013) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg(KCE) bestudeerde samen met het RIZIV en het WIV (Wetenschappelijk Instituut Volksgezondheid) de performantie van het Belgische gezondheidssysteem. De resultaten werden vergeleken met die van 14 andere Europese landen. Uit de metingen blijkt dat er heel wat positieve scores zijn, zoals de vaccinatiegraad van de kinderen, de overleving na borst -of darmkanker op 5 jaar, de relatie met de huisarts, het toenemend gebruik van goedkopere geneesmiddelen, enz. Er is nog wel ruimte voor verbetering voor o.a.

KCE Reports 191A (2012) In zijn tweede rapport over ondersteunende zorg voor kankerpatiënten onderzocht het KCE (Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg) hoe bijwerkingen van kankerbehandeling kunnen worden voorkomen en behandeld. Heel wat courante praktijken worden niet ondersteund door sterke wetenschappelijke ‘evidence’, en in het algemeen bestaan er weinige, betrouwbare studies. Dit komt omdat er meer geïnvesteerd wordt in het vinden van nieuwe kankerbehandelingen, dan in het voorkomen of behandelen van de nevenwerkingen.

KCE Reports 185A (2012) Kankerpatiënten moeten vaak een zware behandeling ondergaan. Om deze moeilijke periode draaglijk te maken bestaan er ondersteunende interventies zoals pijnbestrijding, psychosociale ondersteuning, verzachting van nevenwerkingen en oefentherapie. Het Federaal kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) gaat in een reeks van 4 rapporten na welke van deze interventies een wetenschappelijk bewezen nut hebben, en dit voor alle kankertypes. In een eerste rapport neemt het KCE oefentherapie tijdens of net na de behandeling met chemotherapie en/of bestraling onder de loep.

KCE Reports 179A (2012) Vier jaar na het ontwikkelen van de eerste praktijkrichtlijn voor de aanpak van slokdarm- en maagkanker ontwikkelden het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) en het College voor Oncologie een update. Er is nu meer bewijs dat gecombineerde chemo- en radiotherapie (slokdarmkanker) en chemotherapie (maagkanker) nuttig zijn voordat een operatie wordt uitgevoerd. De diagnose en behandeling gebeuren ook best door zorgverleners met voldoende ervaring, die in elk stadium van het behandeltraject multidisciplinair overleg plegen.

KCE Reports 177A (2012) In Wallonië en Brussel worden er dubbel zoveel gevallen van schildklierkanker vastgesteld dan in Vlaanderen. De minister van Volksgezondheid vroeg het Wetenschappelijk Instituut Volksgezondheid (WIV) en het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) om dit verschil te onderzoeken, samen met de Stichting kankerregister. In april 2012 concludeerde het WIV dat wonen in de buurt van een kerncentrale geen verhoogd risico vormt.

KCE Reports 168A (2011) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) ontwikkelde samen met het College voor Oncologie een nieuwe kankerrichtlijn, deze keer  voor de diagnose, behandeling en opvolging van baarmoederhalskanker. Deze richtlijn is gebaseerd op een systematisch nazicht van de wetenschappelijke literatuur en hierdoor een Belgische primeur. De richtlijn heeft ook aandacht voor de kinderwens en het seksueel functioneren van de getroffen vrouwen. In 2008 werd er nog bij meer dan 600 vrouwen cervixkanker vastgesteld, en bijna 200 vrouwen overleden eraan.

KCE Reports 162A (2011) Seizoensgriep komt meestal elke winter voor, en verschilt van de zogenaamde grieppandemieën, zoals de H1N1 griep in 2009, die meer sporadisch zijn. Slechts 20% van de chronisch zieken jonger dan 65 jaar wordt vandaag gevaccineerd tegen seizoensgriep. De meest efficiënte manier om het aantal ziekenhuisopnames door deze soort griep te verminderen is het meer vaccineren van deze bevolkingsgroep. Mensen van 75 jaar en ouder worden in ons land wél goed gevaccineerd (meer dan 70 %).

KCE Reports 161A (2011) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) zocht samen met UGent de beste manier om de zorgkwaliteit voor rectumkanker in kaart te brengen. De artsen van de PROCARE groep stelden de anonieme gegevens ter beschikking van 3300 patiënten uit 79 Belgische ziekenhuizen. Bij de beoordeling werd o.m. rekening gehouden met het feit dat niet alle kankers in een even ver gevorderd stadium zijn, want alleen al hierdoor kunnen de resultaten verschillen van ziekenhuis tot ziekenhuis.

KCE Reports 152A (2011) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) ging na wat er nodig is om een Belgisch kwaliteitssysteem voor kankerzorg in de steigers te zetten. De uiteindelijke bedoeling is om hiermee de kwaliteit van de kankerzorg meetbaar te verbeteren. De belangrijkste elementen voor een dergelijk systeem blijken aanwezig te zijn in België, maar er is behoefte aan meer samenhang en sturing. Verder bouwend op dit rapport kan er nu een concreet scenario worden uitgewerkt, waarin de rol van alle betrokkenen moet worden bepaald.

KCE Reports 149A (2010) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) ontwikkelde een lijst van indicatoren om de zorgkwaliteit van borst- en teelbalkanker te meten. Hoewel er nog nood is aan meer diepgaande analyses, kan toch al worden vastgesteld dat de zorgkwaliteit bij deze kankers verbetert. Zo is de overleving op 5 jaar licht gestegen. Toch is er nog ruimte voor verbetering op gebied van diagnose, behandeling en opvolging. De zorg is ook nog teveel versnipperd. Het KCE pleit voor centralisatie in ziekenhuizen met voldoende ervaring met de behandeling van de aandoening.

KCE Reports 142A (2010) Het College voor Oncologie en het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) maakten samen met een werkgroep van experten een update van de richtlijnen voor de diagnose en behandeling van borst –en teelbalkanker. Elk jaar neemt het aantal nieuwe gevallen van borstkanker toe, vooral bij de vrouwen tussen 50 en 69 jaar. Wel neemt in deze leeftijdsgroep de sterfte sinds meer dan 10 jaar voortdurend af. Dit is vooral te danken aan voortijdige screenings en diagnoses én aan meer doeltreffende behandelingen.