Alle KCE-rapporten
De KCE-rapporten zijn beschikbaar in verschillende formaten en talen. Presentatie en taal van de rapporten
- (-) Remove 2013 filter 2013 (6)
- (-) Remove Klinische praktijkrichtlijnen filter Klinische praktijkrichtlijnen (6)
- Geneesmiddelen (1) Geneesmiddelen-filter toepassen
- Gynecologie, zwangerschap en bevalling (1) Gynecologie, zwangerschap en bevalling-filter toepassen
- Hersenen en neurologische aandoeningen (1) Hersenen en neurologische aandoeningen-filter toepassen
- (-) Remove Kanker filter Kanker (6)
- Pneumologie (1) Pneumologie-filter toepassen
- Spijsverteringsstelsel (1) Spijsverteringsstelsel-filter toepassen
- Urologie en nierziekten (2) Urologie en nierziekten-filter toepassen
-
Ondersteunende therapie bij kanker - Deel 3: Behandeling van pijn: meest voorkomende praktijken
KCE Reports 211A (2013) Meer dan de helft van de kankerpatiënten lijdt pijn, maar deze wordt vaak onvoldoende behandeld. Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) onderzocht 9 soorten pijnbehandeling, gaande van paracetamol, via opiumderivaten, tot nog zwaardere behandelingen zoals bestraling. Het pleit voor een trapsgewijze benadering met regelmatige opvolging, waarbij de patiënt volledig geïnformeerd en actief betrokken wordt.
-
Het beslissingsproces bij de keuze voor actieve opvolging van een gelokaliseerde prostaatkanker
KCE Reports 210A (2013) Bij een lokale prostaatkanker kan er overwogen worden om eerst aan actieve opvolging te doen (‘Active Surveillance’ of AS).De tumor wordt dan regelmatig opgevolgd, en zodra hij evolueert wordt er een klassieke behandeling opgestart. De beslissing om een kanker niet onmiddellijk weg te halen is niet vanzelfsprekend. Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) ging na op welke manier artsen en patiënten kijken naar AS, welke factoren de patiënt beïnvloeden bij het aanvaarden van deze vorm van behandeling en wat artsen bereid maakt om ze aan te bieden.
-
Kleincellige en Niet-Kleincellige Longkanker: Diagnose, Behandeling en Opvolging
KCE Reports 206A (2013) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) en het College voor Oncologie ontwikkelden samen praktijkrichtlijnen voor de diagnose, behandeling en opvolging van de twee meest voorkomende types van longkanker: het kleincellige en het niet-kleincellige longcarcinoom. De diagnose en behandeling van longkanker vraagt een multidisciplinaire aanpak, en de specifieke longkankerchirurgie gebeurt best in centra met voldoende ervaring.
-
Borstkanker bij vrouwen: diagnose, behandeling en follow-up
KCE Reports 143A (2013) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) heeft, samen met het College voor Oncologie, zijn richtlijn voor de behandeling van borstkanker aan de laatste wetenschappelijke bevindingen aangepast. Bij minimale uitzaaiingen biedt een okselklieruitruiming meestal meer na- dan voordelen.
-
Kwaliteitsindicatoren voor de aanpak van slokdarm- en maagkanker
KCE Reports 200A (2013) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) peilde samen met de Stichting Kankerregister naar de kwaliteit van de zorg bij slokdarm- en maagkanker. Het blijven moeilijk te behandelen kankers, met een kans om 5 jaar na de diagnose nog in leven te zijn van 21% voor slokdarmkanker en 30% voor maagkanker. Met deze cijfers doet België het wel beter dan de meeste Europese landen. De overlevingskansen liggen duidelijk hoger als de patiënt behandeld wordt in een ‘ervaren’ of hoog-volume ziekenhuis.
-
Nationale Praktijkrichtlijn voor de aanpak van gelokaliseerde prostaatkanker: deel 1
KCE Reports 194A (2013) Een kanker ontdekken en niet onmiddellijk behandelen, het lijkt onverantwoord. Toch kan bij een kleine, lokale prostaatkanker overwogen worden om eerst aan actieve opvolging te doen (‘Active Surveillance’). Dit soort kankers evolueert immers meestal zeer traag en de klassieke behandeling zorgt regelmatig voor ernstige nevenwerkingen, zoals incontinentie en impotentie. Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) stelde, samen met het College voor Oncologie, een richtlijn op, ter ondersteuning van de zorgverleners.