Alle KCE-rapporten

KCE Reports 11A (2005) Borstkankerscreening met mammografie (een radiografie van de borst) tracht de nare gevolgen van laattijdig ontdekte borstkanker te voorkomen. Zoals iedere medische interventie, heeft borstkankerscreening ook bijwerkingen. Om optimaal van de werking van borstkankerscreening te profiteren, moeten de bijwerkingen zo laag mogelijk gehouden worden.

KCE Reports 29A (2006) Voortaan kunnen patiënten, zorgverstrekkers en het brede publiek de eerste nationale richtlijnen voor diagnose en behandeling van kanker raadplegen op het web. Dit is het resultaat van een uniek samenwerkingsproject tussen het College voor Oncologie, de FOD Volksgezondheid, Veiligheid van de Voedselketen en Leefmilieu en het Kenniscentrum (KCE). A.. Algemeen kader oncologish kwaliteitshandboek B. Wetenschappelijke basis voor klinische paden voor diagnose en behandeling colorectale kanker en testiskanker* (*) This guideline is scheduled for update in January 2009.

KCE Reports 63A (2007) Dit rapport is niet meer actueel en is niet meer beschikbaar op onze website. Het wordt vervangen door rapport 143.

KCE Reports 69A (2007) Onder begeleiding van het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) stelde een grote multidisciplinaire groep van darmkankerspecialisten (PROCARE) een nationale richtlijn voor de aanpak van rectumkanker op. In een volgende fase zal de groep kwaliteitscriteria ontwikkelen om de kwaliteit van de zorg  voor  rectumkankerpatiënten op te volgen en waar nodig te verbeteren. Een primeur voor België.

KCE Reports 75A (2008) Het College voor Oncologie, de FOD Volksgezondheid en het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg KCE) stelden opnieuw samen een nationale richtlijn op, ditmaal voor de behandeling van slokdarm- en maagkanker.

KCE Reports 81A (2008) Onder begeleiding van het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) ontwikkelde een multidisciplinaire groep van darmkankerspecialisten (PROCARE) kwaliteitscriteria om de zorg voor rectumkankerpatiënten op te volgen en indien nodig, te verbeteren. Het is een pilootproject voor België en misschien de aanzet tot een gelijkaardige aanpak voor andere soorten kanker.

KCE Reports 105A (2009) Het College voor Oncologie, het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) en de FOD Volksgezondheid ontwikkelen sinds een aantal jaren samen nationale praktijkrichtlijnen voor de behandeling van kanker. Na darm-, borst-, slokdarm- en maagkanker is het nu de beurt aan pancreaskanker. Omdat de overlevingskansen bij deze kanker klein zijn wordt er veel aandacht geschonken aan palliatieve behandeling, met specifieke aanbevelingen voor pijnbestrijding en voeding.

KCE Reports 129A (2010) Op vraag van het RIZIV ging het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) na of het zinvol is om gezonde vrouwen tussen 40 en 49 jaar, zonder symptomen of zonder verhoogd risico in de familie, te screenen op borstkanker. Dergelijke screening zou betekenen dat bijna 800.000 vrouwen jaarlijks zouden worden uitgenodigd voor een mammografie. Het KCE stelde vast dat bij de screening van deze leeftijdsgroep de mogelijke nadelen wel eens groter zouden kunnen zijn dan de voordelen. Het risico om van borstkanker te sterven is al vrij klein in deze groep.

KCE Reports 142A (2010) Het College voor Oncologie en het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) maakten samen met een werkgroep van experten een update van de richtlijnen voor de diagnose en behandeling van borst –en teelbalkanker. Elk jaar neemt het aantal nieuwe gevallen van borstkanker toe, vooral bij de vrouwen tussen 50 en 69 jaar. Wel neemt in deze leeftijdsgroep de sterfte sinds meer dan 10 jaar voortdurend af. Dit is vooral te danken aan voortijdige screenings en diagnoses én aan meer doeltreffende behandelingen.

KCE Reports 149A (2010) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) ontwikkelde een lijst van indicatoren om de zorgkwaliteit van borst- en teelbalkanker te meten. Hoewel er nog nood is aan meer diepgaande analyses, kan toch al worden vastgesteld dat de zorgkwaliteit bij deze kankers verbetert. Zo is de overleving op 5 jaar licht gestegen. Toch is er nog ruimte voor verbetering op gebied van diagnose, behandeling en opvolging. De zorg is ook nog teveel versnipperd. Het KCE pleit voor centralisatie in ziekenhuizen met voldoende ervaring met de behandeling van de aandoening.

KCE Reports 150A (2010) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) ontwikkelde een lijst van indicatoren om de zorgkwaliteit van borst- en teelbalkanker te meten. Hoewel er nog nood is aan meer diepgaande analyses, kan toch al worden vastgesteld dat de zorgkwaliteit bij deze kankers verbetert. Zo is de overleving op 5 jaar licht gestegen. Toch is er nog ruimte voor verbetering op gebied van diagnose, behandeling en opvolging. De zorg is ook nog teveel versnipperd. Het KCE pleit voor centralisatie in ziekenhuizen met voldoende ervaring met de behandeling van de aandoening.

KCE Reports 152A (2011) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) ging na wat er nodig is om een Belgisch kwaliteitssysteem voor kankerzorg in de steigers te zetten. De uiteindelijke bedoeling is om hiermee de kwaliteit van de kankerzorg meetbaar te verbeteren. De belangrijkste elementen voor een dergelijk systeem blijken aanwezig te zijn in België, maar er is behoefte aan meer samenhang en sturing. Verder bouwend op dit rapport kan er nu een concreet scenario worden uitgewerkt, waarin de rol van alle betrokkenen moet worden bepaald.

KCE Reports 161A (2011) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) zocht samen met UGent de beste manier om de zorgkwaliteit voor rectumkanker in kaart te brengen. De artsen van de PROCARE groep stelden de anonieme gegevens ter beschikking van 3300 patiënten uit 79 Belgische ziekenhuizen. Bij de beoordeling werd o.m. rekening gehouden met het feit dat niet alle kankers in een even ver gevorderd stadium zijn, want alleen al hierdoor kunnen de resultaten verschillen van ziekenhuis tot ziekenhuis.

KCE Reports 168A (2011) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) ontwikkelde samen met het College voor Oncologie een nieuwe kankerrichtlijn, deze keer  voor de diagnose, behandeling en opvolging van baarmoederhalskanker. Deze richtlijn is gebaseerd op een systematisch nazicht van de wetenschappelijke literatuur en hierdoor een Belgische primeur. De richtlijn heeft ook aandacht voor de kinderwens en het seksueel functioneren van de getroffen vrouwen. In 2008 werd er nog bij meer dan 600 vrouwen cervixkanker vastgesteld, en bijna 200 vrouwen overleden eraan.

KCE Reports 172A (2012) Alle vrouwen in België tussen 50 en 69 jaar worden 1 maal om de 2 jaar door de overheid uitgenodigd voor een borstonderzoek met mammografie. Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE)  oordeelde in 2010 (KCE-rapport 129) dat het niet opportuun was om deze georganiseerde borstkankerscreening uit te breiden naar vrouwen vanaf 40 jaar. Bij vrouwen met een verhoogd risico kan een vervroegde screening wel een optie zijn. Dit verhoogde risico , de frequentie en methode van screenen worden best op een gestandaardiseerde manier bepaald.

KCE Reports 176A (2012) Vandaag worden de Belgische vrouwen van 50 tot 69 jaar uitgenodigd om zich gratis te laten screenen op borstkanker. Door de stijgende levensverwachting stelt zich nu de vraag of dit georganiseerde screeningsprogramma moet worden uitgebreid naar vrouwen van 70 tot 74 jaar. Vandaag zijn er 4 landen binnen de EU die dit voorzien: Frankrijk, Nederland, Spanje en Zweden. In zijn 4erapport over borstkankerscreening stelt het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) vast dat dergelijke screening niet noodzakelijk steeds meer voordelen dan nadelen zou opleveren.

KCE Reports 179A (2012) Vier jaar na het ontwikkelen van de eerste praktijkrichtlijn voor de aanpak van slokdarm- en maagkanker ontwikkelden het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) en het College voor Oncologie een update. Er is nu meer bewijs dat gecombineerde chemo- en radiotherapie (slokdarmkanker) en chemotherapie (maagkanker) nuttig zijn voordat een operatie wordt uitgevoerd. De diagnose en behandeling gebeuren ook best door zorgverleners met voldoende ervaring, die in elk stadium van het behandeltraject multidisciplinair overleg plegen.

KCE Reports 185A (2012) Kankerpatiënten moeten vaak een zware behandeling ondergaan. Om deze moeilijke periode draaglijk te maken bestaan er ondersteunende interventies zoals pijnbestrijding, psychosociale ondersteuning, verzachting van nevenwerkingen en oefentherapie. Het Federaal kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) gaat in een reeks van 4 rapporten na welke van deze interventies een wetenschappelijk bewezen nut hebben, en dit voor alle kankertypes. In een eerste rapport neemt het KCE oefentherapie tijdens of net na de behandeling met chemotherapie en/of bestraling onder de loep.

KCE Reports 191A (2012) In zijn tweede rapport over ondersteunende zorg voor kankerpatiënten onderzocht het KCE (Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg) hoe bijwerkingen van kankerbehandeling kunnen worden voorkomen en behandeld. Heel wat courante praktijken worden niet ondersteund door sterke wetenschappelijke ‘evidence’, en in het algemeen bestaan er weinige, betrouwbare studies. Dit komt omdat er meer geïnvesteerd wordt in het vinden van nieuwe kankerbehandelingen, dan in het voorkomen of behandelen van de nevenwerkingen.

KCE Reports 194A (2013) Een kanker ontdekken en niet onmiddellijk behandelen, het lijkt onverantwoord. Toch kan bij een kleine, lokale prostaatkanker overwogen worden om eerst aan actieve opvolging te doen (‘Active Surveillance’). Dit soort kankers evolueert immers meestal zeer traag en de klassieke behandeling zorgt regelmatig voor ernstige nevenwerkingen, zoals incontinentie en impotentie. Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) stelde, samen met het College voor Oncologie, een richtlijn op, ter ondersteuning van de zorgverleners.