Alle KCE-rapporten

KCE Reports 57A (2007) Het terugbetalingssysteem voor locomotorische revalidatie is erg ingewikkeld. Tussen 2000 en 2004 is het budget verhoogd van 57 miljoen euro naar 87 miljoen euro, waarmee het naar verhouding sterker toenam dan het globale RIZIV-budget. Welke resultaten en kwaliteit daar tegenover staan is ongekend, want niet gemeten. Dat besluit het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) in samenwerking met UZLeuven, VUB, UA en Deloitte Consulting op vraag van Minister Demotte. Het KCE doet concrete aanbevelingen om de organisatie van revalidatie in België te verbeteren.

KCE Reports 65A (2007) De Centra voor Menselijke Erfelijkheid werden 20 jaar geleden opgericht om genetische testen uit te voeren en erfelijkheidsadvies te geven aan de betrokkenen (‘genetische counseling’), waarbij onder andere de testresultaten worden uitgelegd . In opdracht van het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) bekeken Yellow Window Management Consultants en internationale experts de activiteiten en de inkomsten en uitgaven van deze Centra. Het KCE rapport dringt aan op meer transparantie tegenover de ziekteverzekering.

KCE Reports 68A (2007) De slachtoffers van schade als gevolg van gezondheidszorg moeten straks in principe de fout van de arts niet meer bewijzen om aanspraak te kunnen maken op een schadevergoeding. De nieuwe wet van 15 mei 2007 voorziet namelijk een schadevergoeding zodra er schade kan worden aangetoond. Het was eerst voorzien dat deze wet op 1 januari 2008 van kracht zou worden, maar onlangs werd dit met een jaar uitgesteld. Er is namelijk nog geen regering om voor de noodzakelijke uitvoeringsbesluiten te zorgen.

KCE Reports 70A (2007) In België bestaat er nog geen systeem dat de kwaliteit in ziekenhuizen op een systematische wijze beoordeelt. Vele andere Europese landen gebruiken een accrediteringsprogramma om de kwaliteit van zorg in de ziekenhuizen op te volgen en te verbeteren. Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) peilde samen met Eurogroup Consulting naar de haalbaarheid van en de voorwaarden voor een performant accrediteringssysteem in België.

KCE Reports 72A (2007) Na 10 jaar numerus clausus voor studenten geneeskunde maakt het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) de balans van het medisch aanbod in België op. Slechts 65% van de geregistreerde artsen is effectief praktiserend arts. De laatste jaren daalde het aantal praktiserende huisartsen met 7 % terwijl het aantal specialisten stabiel bleef. Meer dan een vierde van de quota voor huisartsen wordt niet ingevuld terwijl het aantal nieuwe specialisten de quota overschrijdt. Het medisch beroep vervrouwelijkt en veroudert.

KCE Reports 73A (2007) In 2007 legde de Belgische wetgeving het kader van een zorgprogramma voor de geriatrische patiënt vast. Op vraag van de FOD Volksgezondheid concretiseerde het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) bepaalde punten van dit programma. Het KCE werkte hiervoor samen met een interuniversitair team (UCL-ULB).

KCE Reports 77A (2008) Vier op de tien Belgische jongeren draagt een tandbeugel. Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) en UZ Leuven (K.U.Leuven) stelden vast dat er daar niet altijd gegronde medische redenen voor zijn. De risico’s van orthodontie zijn wel beperkt. Gemiddeld kost een behandeling aan de jongere of zijn ouders 1000 euro, zijnde 50 % van de totaalkost. De andere helft wordt door de ziekteverzekering en de aanvullende verzekeringen gedragen.

KCE Reports 79A (2008) Voor radio-isotopen voor medisch gebruik betaalt de Belgische ziekteverzekering soms meer dan het dubbele in vergelijking met onze buurlanden, terwijl deze radio-isotopen vaak in België worden geproduceerd. Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) beveelt daarom een aanpassing van hun manier van financieren aan.

KCE Reports 80A (2008) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) onderzocht samen met Universiteit Antwerpen, K.U.Leuven en het Intermutualistisch Agentschap het effect van de maximumfactuur (MAF) en een eventuele uitbreiding ervan. Dankzij de MAF wordt een groot aantal gezinnen uit de armoede gehouden. Toch besteedt nog 1 op 10 van de gezinnen meer dan 5% van zijn inkomen aan remgelden en supplementen, en dit vaak voor langere tijd. Psychiatrische patiënten zijn de grootste risicogroep.

KCE Reports 83A (2008) Het Federaal kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) stelde vast dat het niet altijd duidelijk is welke plastische ingrepen de ziekteverzekering terugbetaalt. In principe geldt terugbetaling enkel voor reconstructieve ingrepen, maar het probleem is de schemerzone tussen reconstructieve en esthetische heelkunde. Bovendien zijn er weinig kwaliteitsgaranties voor patiënten omdat ook niet-plastische chirurgen deze ingrepen mogen uitvoeren en er geen enkele controle is op de kwaliteit en veiligheid van de privé praktijken en privé klinieken.

KCE Reports 84A (2008) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) onderzocht in samenwerking met het Intermutualistisch agentschap(IMA), en de onderzoekseenheden Censtat (UHasselt) en Lucas (K.U.Leuven) het profiel van patiënten die langdurig in een psychiatrische afdeling (T-bed) van een ziekenhuis verblijven. Ongeveer 4750 patiënten verblijven al langer dan 1 jaar in een T-bed en bijna 1600 van hen zijn er al meer dan 6 jaar. Het KCE vraagt zich af of zij allemaal in die T-bedden thuishoren.

KCE Reports 85A (2008) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) vergeleek de kostprijs voor de gemeenschap en de zorgkwaliteit van de huisartspraktijken die door het RIZIV forfaitair worden vergoed met die van de praktijken die worden betaald per prestatie. De studie werd uitgevoerd in samenwerking met UGent, de ULB en de UCL. Het doel was niet om zich ten gunste van één van de systemen uit spreken. De onderzoekers wilden vooral nagaan hoe de twee systemen op een rechtvaardige manier naast elkaar kunnen blijven bestaan.

KCE Reports 86A (2008) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) onderzocht in samenwerking met de UCL en UGent de mogelijkheid tot functiedifferentiatie in de verpleegkunde in de Belgische ziekenhuizen. De studie toont aan dat er zeker nog ruimte voor is door de inschakeling van logistieke medewerkers, zorgkundigen, maar evengoed van universitaire verpleegkundigen in de meer complexe zorg. Op die manier wordt het beroep van verpleegkundige aantrekkelijker gemaakt en wordt de efficiëntie van de zorg verbeterd.

KCE Reports 87A (2008) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) onderzocht samen met het Intermutualistisch Agentschap (IMA) de organisatie en consumptie van revalidatie in België. De revalidatie is in dit land op een bijzondere manier georganiseerd: er is een keuze tussen kinesitherapie en fysische geneeskunde, met als gevolg dat beide revalidatiekanalen naast elkaar bestaan. Vreemd genoeg is de gezondheidstoestand van de patiënt niet doorslaggevend voor de keuze van de behandeling, maar wel andere factoren, in het bijzonder de lokale gewoonten van het ziekenhuis.

KCE Reports 88A (2008) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) en de Hoge Gezondheidsraad (HGR) maakten een balans op van de werking van de referentiecentra voor CVS (Chronisch Vermoeidheidssyndroom), die opgericht werden in 2002. De behandelresultaten van de centra waren eerder teleurstellend en er bestaat tot hiertoe geen enkel wetenschappelijk bewijs dat diagnose en behandeling best in dergelijke centra gebeuren.

KCE Reports 90A (2008) De populariteit van het beroep van huisarts is de laatste jaren sterk verminderd: een minderheid van de geneeskundestudenten kiest voor de specialisatie en een groot aantal huisartsen stopt met zijn/haar praktijk. Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) onderzocht samen met onderzoeksteams van 5 Belgische universiteiten (UCL, UAntwerpen, ULg, UGent en KU Leuven) de oorzaken van deze verminderde aantrekkingskracht. Ze interviewden de belangrijkste betrokkenen: studenten, (ex-)huisartsen, beleidsmensen, beroepsverenigingen en universiteiten.

KCE Reports 92A (2008) Een nationale meting door het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) in samenwerking met de ziekenhuishygiënisten toont aan dat 6% van de Belgische ziekenhuispatiënten een ziekenhuisinfectie heeft. Vooral de intensieve afdelingen voor volwassenen en pasgeborenen scoren hoog. Dit resultaat is te vergelijken met dat van de buurlanden. Het KCE beveelt aan meer middelen te voorzien voor de strijd tegen de ziekenhuisinfecties in het kader van een continue kwaliteitsverbetering binnen de ziekenhuizen.

KCE Reports 93A (2008) Om het aantal complicaties veroorzaakt door de zorgverlening tijdens een ziekenhuisverblijf of ‘adverse events’ te verminderen moet men ze eerst in kaart kunnen brengen. Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) stelde samen met het Universitaire ziekenhuis (CHU) van Luik en de KU Leuven vast dat de Belgische administratieve gegevens mbt de ziekenhuisopnames hiervoor nog niet nauwkeurig genoeg zijn. Toch kunnen ze de aanzet geven tot een kwaliteitsverbetering van de zorgen die aan de patiënt worden verleend.

KCE Reports 94A (2008) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) onderzocht samen met een universitaire onderzoeksgroep (UGent, UZLeuven, KU Leuven, ULB en ULg) en het Intermutualistisch agentschap het adequaat gebruik van publieke middelen door de MIC (Maternal Intensive Care) centra. Slechts 40 % van de zwangere risicopatiënten wordt effectief opgenomen in een MIC-centrum en de MIC-bedden zijn vaak onderbenut. Een belangrijke oorzaak is de onduidelijke opname –en doorverwijspolitiek.

KCE Reports 96A (2008) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) bestudeerde een aantal methoden om een medische index vast te leggen. Dit gebeurde met het oog op het inperken van de premiestijgingen van de hospitalisatieverzekeringen, zoals voorzien in de wet. Het KCE pleit voor de invoering van een medische index gebaseerd op andere gegevens dan bij de klassieke prijsindex. Deze gegevens kunnen worden bezorgd door de verzekeringsmaatschappijen op voorwaarde dat ze vooraf grondig worden nagekeken.