Alle KCE-rapporten
De KCE-rapporten zijn beschikbaar in verschillende formaten en talen. Presentatie en taal van de rapporten
- Bewegingsstelsel (gewrichten, spieren en beenderstelsel) (2) Bewegingsstelsel (gewrichten, spieren en beenderstelsel)-filter toepassen
- Geriatrie, chronische ziekten (1) Geriatrie, chronische ziekten-filter toepassen
- (-) Remove Hersenen en neurologische aandoeningen filter Hersenen en neurologische aandoeningen (3)
- (-) Remove Organisatie van de zorg filter Organisatie van de zorg (3)
- Pediatrie (1) Pediatrie-filter toepassen
-
Chronische zorgbehoeften bij personen met een niet- aangeboren hersenletsel (NAH) tussen 18 en 65 jaar
KCE Reports 51A (2007) In België verblijven bijna 2000 mensen tussen 18-65 jaar met een niet-aangeboren hersenletsel (NAH) in een instelling. Ruim de helft is opgenomen in een rust- en verzorgingstehuis voor bejaarden. Het KCE onderzocht wat de specifieke problemen en behoeften van deze jongere NAH personen zijn en waar de knelpunten liggen, een primeur voor België.
-
Organisatie en Financiering van Musculoskeletale en Neurologische Revalidatie in België
KCE Reports 57A (2007) Het terugbetalingssysteem voor locomotorische revalidatie is erg ingewikkeld. Tussen 2000 en 2004 is het budget verhoogd van 57 miljoen euro naar 87 miljoen euro, waarmee het naar verhouding sterker toenam dan het globale RIZIV-budget. Welke resultaten en kwaliteit daar tegenover staan is ongekend, want niet gemeten. Dat besluit het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) in samenwerking met UZLeuven, VUB, UA en Deloitte Consulting op vraag van Minister Demotte. Het KCE doet concrete aanbevelingen om de organisatie van revalidatie in België te verbeteren.
-
Gebruik van de BELRAI-suite in de revalidatiezorg
KCE Reports 262A (2016) De organisatie van revalidatie is heel divers: de zorg wordt gegeven aan veel verschillende types van patiënten, in verschillende zorgomgevingen, door een heel gamma aan zorgverleners, en valt onder verschillende bevoegdheden. Een systeem waarmee de functionele, medische en psychosociale noden van elke individuele patiënt worden beoordeeld, in een gemeenschappelijke taal, is daarom cruciaal voor de communicatie tussen de zorgverleners onderling, maar ook voor een efficiënte organisatie en financiering van de zorg.