Alle KCE-rapporten

KCE Reports 172A (2012) Alle vrouwen in België tussen 50 en 69 jaar worden 1 maal om de 2 jaar door de overheid uitgenodigd voor een borstonderzoek met mammografie. Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE)  oordeelde in 2010 (KCE-rapport 129) dat het niet opportuun was om deze georganiseerde borstkankerscreening uit te breiden naar vrouwen vanaf 40 jaar. Bij vrouwen met een verhoogd risico kan een vervroegde screening wel een optie zijn. Dit verhoogde risico , de frequentie en methode van screenen worden best op een gestandaardiseerde manier bepaald.

KCE Reports 173A (2012) Besmetting met Hepatitis C gebeurt via het bloed. Vandaag lopen vooral drugsgebruikers die injectiemateriaal delen het grootste risico op besmetting. Jaarlijks worden ongeveer 2000 nieuwe gevallen van chronische Hepatitis C vastgesteld. Deze veroorzaakt meestal geen klachten, maar op lange termijn kan zich een leverziekte ontwikkelen. Een succesvolle behandeling is mogelijk, maar minder dan de helft van de patiënten start ze ook op, wegens de lange duur en de neveneffecten.

KCE Reports 174A (2012)

KCE Reports 175A (2012) Net zoals in de meeste westerse landen worstelt de Belgische geestelijke gezondheidszorg  voor kinderen en jongeren met talrijke problemen, en er bestaat geen duidelijke visie over de oplossing. Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) bracht samen met adviesbureau ShiftN de problematiek in kaart en formuleerde 10 aanbevelingen om de sector te hervormen. Het baseerde zich hiervoor oa. op de input van 66 verschillende betrokkenen uit de sector.

KCE Reports 176A (2012) Vandaag worden de Belgische vrouwen van 50 tot 69 jaar uitgenodigd om zich gratis te laten screenen op borstkanker. Door de stijgende levensverwachting stelt zich nu de vraag of dit georganiseerde screeningsprogramma moet worden uitgebreid naar vrouwen van 70 tot 74 jaar. Vandaag zijn er 4 landen binnen de EU die dit voorzien: Frankrijk, Nederland, Spanje en Zweden. In zijn 4erapport over borstkankerscreening stelt het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) vast dat dergelijke screening niet noodzakelijk steeds meer voordelen dan nadelen zou opleveren.

KCE Reports 177A (2012) In Wallonië en Brussel worden er dubbel zoveel gevallen van schildklierkanker vastgesteld dan in Vlaanderen. De minister van Volksgezondheid vroeg het Wetenschappelijk Instituut Volksgezondheid (WIV) en het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) om dit verschil te onderzoeken, samen met de Stichting kankerregister. In april 2012 concludeerde het WIV dat wonen in de buurt van een kerncentrale geen verhoogd risico vormt.

KCE Reports 178A (2012) Meestal zijn het de beleidsmakers die de prijs van een zorgprestatie bepalen. Toch beschikken zij niet altijd over objectieve elementen om de bedragen voorgesteld door de zorgverleners of de ziekenhuizen te aanvaarden of te weigeren. Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) maakte daarom een handleiding voor de bepaling van de prijzen van ziekenhuisinterventies op basis van de reële kosten.

KCE Reports 179A (2012) Vier jaar na het ontwikkelen van de eerste praktijkrichtlijn voor de aanpak van slokdarm- en maagkanker ontwikkelden het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) en het College voor Oncologie een update. Er is nu meer bewijs dat gecombineerde chemo- en radiotherapie (slokdarmkanker) en chemotherapie (maagkanker) nuttig zijn voordat een operatie wordt uitgevoerd. De diagnose en behandeling gebeuren ook best door zorgverleners met voldoende ervaring, die in elk stadium van het behandeltraject multidisciplinair overleg plegen.

KCE Reports 180A (2012)

KCE Reports 181A (2012) Sinds enkele jaren bestaan er in een aantal Belgische ziekenhuizen ‘stroke units’. Het zijn gespecialiseerde eenheden voor patiënten die werden getroffen door een beroerte. Deze units zijn wel doeltreffend, maar er bestaat geen officiële erkenning en er zijn geen kwaliteitscriteria waaraan moet worden voldaan. Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) bekeek samen met Deloitte en UZ Leuven hoe deze zorg nog beter kan worden georganiseerd.

KCE Reports 182A (2012) Moeten gezonde wijsheidstanden preventief verwijderd worden, om latere problemen te voorkomen? Of laat je ze best waar ze zijn om ze op te volgen en pas in te grijpen als het nodig is? Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) bekeek dit dilemma door een wetenschappelijke bril. Er zijn slechts weinig studies gebeurd en ze zijn bovendien zwak van kwaliteit. Maar wat deze studies aantonen is dat het preventief trekken van wijsheidstanden bij adolescenten niet helpt om scheefstand van de voorste tanden te verhelpen of voorkomen.

KCE Reports 183A (2012) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) en het RIZIV ontwikkelden in 2008 richtlijnen waaraan de aanvragen tot terugbetaling van bepaalde geneesmiddelen (klasse 1) moeten voldoen. Het KCE heeft deze nu herzien en aangevuld met richtlijnen voor het uitvoeren van een budgetimpact analyse.

KCE Reports 184A (2012) Voorkamerfibrillatie (VKF) is een hartritmestoornis die soms hinderlijke hartkloppingen en vermoeidheid veroorzaakt. Geneesmiddelen kunnen deze klachten onder controle houden, maar werken niet bij alle patiënten. Katheter-ablatie zou voor hen een oplossing kunnen bieden. Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) bekeek deze ingreep van naderbij. Het aantal katheter-ablaties voor VKF is de laatste jaren verdubbeld in België. Het is nochtans een complexe ingreep die niet risicoloos is, en de helft van de patiënten blijkt na 2 jaar te hervallen.

KCE Reports 185A (2012) Kankerpatiënten moeten vaak een zware behandeling ondergaan. Om deze moeilijke periode draaglijk te maken bestaan er ondersteunende interventies zoals pijnbestrijding, psychosociale ondersteuning, verzachting van nevenwerkingen en oefentherapie. Het Federaal kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) gaat in een reeks van 4 rapporten na welke van deze interventies een wetenschappelijk bewezen nut hebben, en dit voor alle kankertypes. In een eerste rapport neemt het KCE oefentherapie tijdens of net na de behandeling met chemotherapie en/of bestraling onder de loep.

KCE Reports 186A (2012) Remgelden bestaan in België al bijna 50 jaar, en ze zijn sterk gedifferentieerd en complex. Op vraag van het RIZIV bestudeerde het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) een aantal belangrijke pijnpunten. Het systeem wordt best vereenvoudigd. Zo kunnen verschillen in remgelden op basis van het aantal patiënten dat de huisarts per huisbezoek ziet of de woonplaats van de patiënt worden afgeschaft. Hoe hoger de maatschappelijke meerwaarde van een medische interventie, hoe lager het remgeld zou moeten zijn.

KCE Reports 187A (2012)

KCE Reports 188A (2012)

KCE Reports 189A (2012) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) bestudeerde ruggenmergstimulatie en pijnpompen (IADP), twee types van neuromodulatie voor het bestrijden van ernstige chronische pijn. Het wetenschappelijke bewijs van hun werkzaamheid is beperkt, en zoals bij elke invasieve ingreep zijn er risico’s. Daarom worden deze ingrepen best uitgevoerd als geen enkele andere therapie nog helpt. Opvallend is ook het hoge aantal neuromodulatie ingrepen in België, vergeleken met de buurlanden. Een mogelijke verklaring hiervoor zijn de vele rugoperaties in ons land.  

KCE Position paper 190A (2012) Meer dan een kwart van de Belgische bevolking zegt aan een chronische aandoening te lijden, en door de vergrijzing neemt dit aantal steeds toe. In 2008 werd het nationaal programma “Prioriteit aan de chronisch zieken” gelanceerd, dat sterk de nadruk legde op goede informatie en op de toegankelijkheid van de zorg. In een volgende stap vroeg de minister van Volksgezondheid het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) om samen met de FOD Volksgezondheid en het RIZIV een toekomstvisie voor de chronische zorg te ontwikkelen.

KCE Reports 191A (2012) In zijn tweede rapport over ondersteunende zorg voor kankerpatiënten onderzocht het KCE (Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg) hoe bijwerkingen van kankerbehandeling kunnen worden voorkomen en behandeld. Heel wat courante praktijken worden niet ondersteund door sterke wetenschappelijke ‘evidence’, en in het algemeen bestaan er weinige, betrouwbare studies. Dit komt omdat er meer geïnvesteerd wordt in het vinden van nieuwe kankerbehandelingen, dan in het voorkomen of behandelen van de nevenwerkingen.