Alle KCE-rapporten

KCE Reports 7A (2004)

KCE Reports 6A (2004) Dit rapport kreeg een update. Dit is niet langer beschikbaar om te downloaden, maar kan op verzoek worden verkregen. U kan de meest recente versie hier raadplegen: KCE Reports 248A : Welke onderzoeken zijn aanbevolen bij een zwangerschap?  

KCE Reports 5A (2004) Bij een heelkundige ingreep wordt het lichaam van een patiënt geopend. Dat is geen klein ding, ook niet in de 21ste eeuw. Door de enorme medische vooruitgang gebeurt dat in uiterst veilige condities, maar een zeker risico is nooit uit te sluiten. Natuurlijk willen chirurg en anesthesist dat risico op voorhand zo goed mogelijk in kaart brengen.

KCE Reports 4A (2004) Bloed bestaat uit rode en witte bloedcellen, bloedplaatjes en plasma. Witte bloedcellen bieden bij bloedtransfusie weinig voordelen, wel nadelen. Leukodepletie, leukoreductie of deleucocytering zijn synoniemen voor een techniek waarbij het bloed gefilterd wordt met filters die 99,99% van die witte bloedcellen verwijderen. Transfusiebloed zonder witte bloedcellen is beter, maar 37% duurder dan ongefilterd bloed. Deze kosten zijn te verantwoorden voor die patiënten die een hoger risico lopen op ongewenste bloedtransfusie-reacties.

KCE Reports 3A (2004) Acute pyelonefritis (infectie van het nierbekken) zorgt voor bijna 6000 ziekenhuisopnames per jaar. Deze infectieziekte treft vooral seksueel actieve jonge vrouwen.

KCE Reports 2A (2004) Fase 1 : Bepaling van de benodigde statistische gegevens om een volksgezondheidsbeleid in te stellen in verband met de medische ongevallen en om een budgettaire evaluatie mogelijk te maken van een nieuwe voorziening voor de vergoeding van medische fouten en therapeutische risico's.

KCE Reports 1A (2004) Roken doodt één van iedere twee rokers, meestal door kanker, longziekte of hart- en vaatziekte (hartinfarct, beroerte of slagaderbreuk). Passief roken is ook schadelijk voor de gezondheid van de niet-roker . 22 juli 2004 (1st print), augustus 2005 (2nd print)

KCE Reports 24A (2005) Bloedonderzoek wordt al te vaak aangezien als het wondermiddel waarmee een arts ieder gezondheidsprobleem van een patiënt kan ontdekken. Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) heeft een rapport gepubliceerd over een nieuwe bloedtest: NP (natriuretisch peptide). Deze laat artsen toe om bij patiënten met kortademigheid uit te sluiten of deze het gevolg is van een probleem van het hart. Voor wijdverspreid gebruik bij mensen zonder klachten (‘screening’) is de test niet geschikt.

KCE Reports 23A (2005) Dure, nieuwe technologie is erg aantrekkelijk. Door de harde competitie tussen industrieën en door de toenemende kosten van ontwikkeling wordt dergelijke nieuwe technologie vaak te snel op de markt gegooid. Een uitstekend voorbeeld hoe het niet moet, is invoering van de endovasculaire behandeling van een verwijding van de buikslagader in België. Na invoering werd er ongecontroleerd geëxperimenteerd met deze dure en veeleisende technologie bij veel patiënten in te veel ziekenhuizen.  

KCE Reports 22A (2005) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) heeft zopas een rapport over Positron Emission Tomography (PET) gepubliceerd in de reeks 'Health Technology Assessments'. PET is een technologie voor medische beeldvorming die vooral wordt toegepast bij bepaalde vormen van kanker. 2nd editie (juin 2006, 1st edition : octobre 2005)

KCE Reports 21A (2005) Een nieuw rapport van het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg in samenwerking met de Katholieke Universiteit Leuven en Deloitte Business Advisory licht de kostprijs en marktwerking van stomamateriaal door vanuit het perspectief van de Belgische patiënt en ziekteverzekering. Meer transparantie en meer flexibele service is nodig.

KCE Reports 20A (2005) Bij infecties of kanker worden in toenemende mate testen op basis van het DNA of RNA gedaan. Bij wijze van experiment werden deze moleculaire testen door de ziekteverzekering vergoed in een reeks Belgische laboratoria. Voor de toekomstige financiering stelt het Kenniscentrum dat de testen een bewezen nut moeten hebben in de zorg voor de patiënt. Ook de kwaliteit van dit soort testen moet beter gegarandeerd worden. 24 octobre 2005 (1st print), 25 octobre 2005 (2nd print), 23 novembre (3rd print)

KCE Reports 19A (2005) Sinds 2003 mogen ziekenhuizen patiënten een persoonlijke bijdrage van 12,50€ aanrekenen voor het gebruik van de spoedgevallendienst. De bedoeling hiervan is de patiënt te 'responsabiliseren'. Sinds kort is de inning van een forfait ten bedrage van 9,50€ (of 4,75€ voor patiënten met een voorkeursregeling) verplicht. Zijn deze maatregelen een stap in de juiste richting om het oneigenlijke gebruik van spoedgevallen bij te sturMeren?

KCE Reports 18A (2005) Een klinisch pad beschrijft welke handelingen in welke volgorde artsen, verpleegkundigen en andere zorgverstrekkers in het ziekenhuis moeten verrichten voor een bepaalde aandoening. Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) ging na of op basis van klinische paden een standaardprijs per ingreep bepaald kan worden voor de medische honoraria.

KCE Reports 17A (2005) In de ziekenhuizen werden in 2002 'referentiebedragen' ingevoerd als een maatregel tegen overconsumptie: voor een aantal chirurgische ingrepen dienen uitgaven groter dan 21% boven het gemiddelde terugbetaald door de ziekenhuizen. Een rapport van het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) toont nu aan dat de referentiebedragen nauwelijks gekend zijn in de ziekenhuissector en technisch vatbaar zijn voor kritiek. Verschillende verbeteringen zijn mogelijk: o.a.

KCE Reports 16A (2005) Indien slachtoffers van medische accidenten vergoed worden zonder dat de medische fout van de zorgverstrekker moet bewezen worden, zal het aantal vergoedbare dossiers met 9,5 vermenigvuldigen. Zo schat een onderzoeksgroep van actuarissen die de opdracht kreeg om voor het KCE het model te ontwikkelen om de financiële impact van een wijziging in de rechtsregels van de medische aansprakelijkheid te schatten.

KCE Reports 15A (2005) De betaalbaarheid van de gezondheidszorg geniet ruime belangstelling bij publiek en media. Er wordt veel aandacht besteed aan de effecten van de vergrijzing voor de volgende decennia, maar voor het beleid is ook de meer nabije evolutie van het grootste belang. Welke uitgaven kan men verwachten binnen 6 maanden, binnen een jaar, binnen drie jaar,…? Het antwoord op deze vragen is belangrijk, zowel voor het vastleggen van de begrotingsdoelstelling als voor de inschatting van de gevolgen van concrete beleidsmaatregelen.

KCE Reports 14A (2005) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg vergeleek de kosten en het resultaat van de behandeling van een hartinfarct in alle Belgische ziekenhuizen. Er waren geen aantoonbare verschillen in de sterfte maar daarentegen wel grote verschillen in gemaakte kosten. Deze zijn voornamelijk toe te schrijven aan de organisatie van de ziekenhuiszorg in ons land. Een verbeterde zorgorganisatie kan daarom veel overbodige kosten besparen.

KCE Reports 13A (2005) In zowat alle landen staan budgetten voor gezondheidszorg onder zware druk. De hoofdreden is de toevloed van dure technologie. Daarom stelden vele landen onderzoeksbureaus in om de objectieve waarde van deze technologieën te bepalen. In één van haar jongste rapporten beschrijft het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) de waarde van het plaatsen van een stent in de halsslagader.

KCE Reports 12A (2005) Bloedtransfusies zijn waardevol. Bloed wordt gratis afgestaan als een onbaatzuchtige dienst aan de gemeenschap. Bloed wordt echter ook zeldzamer, deels omdat de behoeften toenemen door de vergrijzing, deels omdat meer bloedgevers worden uitgesloten uit voorzorgsmaatregelen (preventie van door bloed overdraagbare aandoeningen). Ondanks deze voorzorgen en de hoog geprezen kwaliteit van het Rode Kruis blijft bloedtransfusie een transplantatie van weefsel: het zal nooit geheel veilig zijn.