Alle KCE-rapporten

KCE Reports 280A (2017) Vóór een operatie laat men patiënten vaak een batterij van testen ondergaan, zoals bloed- en urineonderzoek, een electrocardiogram, een röntgenfoto van de borstkas of andere medische beeldvorming. Met deze testen wil men eventuele complicaties voorspellen die zich tijdens of na de operatie (operatierisico) kunnen voordoen. Maar zijn die testen wel altijd en allemaal nodig, ook als de patiënt geen klachten heeft?

KCE Reports 171A (2011) De wachtdiensten van huisartsen, zoals we die nu nog kennen, komen in het gedrang. Er zijn, vooral in de landelijke regio’s, onvoldoende huisartsen om ook ’s nachts en in het weekend zorg te kunnen garanderen. Huisartsen ervaren de wachtdiensten bovendien als belastend, en voelen zich soms onveilig. Op vraag van de huisartsenkringen, die momenteel de wacht organiseren, bekeek het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) een aantal initiatieven in België en in het buitenland.

KCE Reports 257A (2015) Mensen zonder wettig verblijf, ook vaak ‘mensen zonder papieren’ genoemd, beschikken niet over geldige documenten om op het grondgebied van het land te mogen verblijven. Op basis van internationale, door België geratificeerde verdragen hebben ze in ons land recht op gezondheidszorg, de zogenaamde ‘Dringende medische hulp’ (DMH). De procedures om deze DMH te verkrijgen zijn echter moeilijk en worden op een verschillende manier uitgevoerd. Ze zorgen bij de OCMW’s voor administratieve overlast, met soms overbodige, repetitieve taken.

KCE Reports 118A (2009) De vraag om de kostprijs van de gezondheidszorg onder controle te houden klinkt steeds luider. Tegelijkertijd wordt verwacht dat diezelfde gezondheidszorg kwalitatief hoogstaand is. Het concept Pay for Quality (P4Q) kan misschien aan die behoeften beantwoorden. Bij P4Q wordt de vergoeding van de zorgverlener niet alleen gekoppeld aan de hoeveelheid geleverde zorg, maar ook aan de kwaliteit van die zorg.

KCE Reports 212A (2013)

KCE Reports 107A (2009) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) bekeek de kost van een eventuele invoering van het Franse systeem in België bij de vergoeding van medische schade zonder aantoonbare fout door de arts of de verzorgingsinstelling. In dit systeem zou een overheidsfonds jaarlijks tussen 80 en 140 schadegevallen vergoeden, met een budget van 15 tot 19,4 miljoen euro. Het onderzoek werd gevoerd in samenwerking met de actuarissen van Reacfin.

KCE Reports 68A (2007) De slachtoffers van schade als gevolg van gezondheidszorg moeten straks in principe de fout van de arts niet meer bewijzen om aanspraak te kunnen maken op een schadevergoeding. De nieuwe wet van 15 mei 2007 voorziet namelijk een schadevergoeding zodra er schade kan worden aangetoond. Het was eerst voorzien dat deze wet op 1 januari 2008 van kracht zou worden, maar onlangs werd dit met een jaar uitgesteld. Er is namelijk nog geen regering om voor de noodzakelijke uitvoeringsbesluiten te zorgen.

KCE Reports 85A (2008) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) vergeleek de kostprijs voor de gemeenschap en de zorgkwaliteit van de huisartspraktijken die door het RIZIV forfaitair worden vergoed met die van de praktijken die worden betaald per prestatie. De studie werd uitgevoerd in samenwerking met UGent, de ULB en de UCL. Het doel was niet om zich ten gunste van één van de systemen uit spreken. De onderzoekers wilden vooral nagaan hoe de twee systemen op een rechtvaardige manier naast elkaar kunnen blijven bestaan.

KCE Reports 70A (2007) In België bestaat er nog geen systeem dat de kwaliteit in ziekenhuizen op een systematische wijze beoordeelt. Vele andere Europese landen gebruiken een accrediteringsprogramma om de kwaliteit van zorg in de ziekenhuizen op te volgen en te verbeteren. Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) peilde samen met Eurogroup Consulting naar de haalbaarheid van en de voorwaarden voor een performant accrediteringssysteem in België.

KCE Reports 180A (2012)

KCE Reports 14A (2005) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg vergeleek de kosten en het resultaat van de behandeling van een hartinfarct in alle Belgische ziekenhuizen. Er waren geen aantoonbare verschillen in de sterfte maar daarentegen wel grote verschillen in gemaakte kosten. Deze zijn voornamelijk toe te schrijven aan de organisatie van de ziekenhuiszorg in ons land. Een verbeterde zorgorganisatie kan daarom veel overbodige kosten besparen.

KCE Reports 7A (2004)

KCE Reports 167A (2011) Over 15 jaar is 1 op 5 Belgen ouder dan 65 jaar, en bijna 3% van de bevolking ouder dan 85. Met het oog op de vergrijzing  vroegen de beleidsmakers aan het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) een wetenschappelijke raming van het aantal plaatsen die de volgende 15 jaar in rusthuizen nodig zullen zijn. Dankzij de samenwerking met het Federaal Planbureau werd er een projectiemodel ontwikkeld. Daaruit blijkt dat er 149.000 tot 177.000 bedden zullen nodig zijn in 2025.

KCE Reports 250A (2015) Bij thuishospitalisatie (TH) wordt bij de patiënt thuis zorg verleend, die normaal enkel in het ziekenhuis wordt aangeboden. TH is een concept dat aansluit bij de huidige tendens om het ziekenhuisverblijf in te korten, of zelfs te vermijden. Anderzijds beantwoordt het ook aan de wens van vele patiënten om in hun vertrouwde omgeving verzorgd te worden, zelfs al is die zorg complex. Er bestaan al een aantal initiatieven in België, maar ze zijn geïsoleerd en hebben geen gemeenschappelijke werkingsregels.

KCE Reports 147A (2010)

KCE Reports 79A (2008) Voor radio-isotopen voor medisch gebruik betaalt de Belgische ziekteverzekering soms meer dan het dubbele in vergelijking met onze buurlanden, terwijl deze radio-isotopen vaak in België worden geproduceerd. Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) beveelt daarom een aanpassing van hun manier van financieren aan.

KCE Reports 42A (2006) Een nieuwe studie van het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) toont aan dat er in België grote regionale verschillen bestaan voor chirurgische ingrepen. De woonplaats bepaalt welke kans iemand het meeste loopt om een bepaalde operatie te ondergaan. De verschillen variëren geografisch naargelang de ingreep  

KCE Reports 12A (2005) Bloedtransfusies zijn waardevol. Bloed wordt gratis afgestaan als een onbaatzuchtige dienst aan de gemeenschap. Bloed wordt echter ook zeldzamer, deels omdat de behoeften toenemen door de vergrijzing, deels omdat meer bloedgevers worden uitgesloten uit voorzorgsmaatregelen (preventie van door bloed overdraagbare aandoeningen). Ondanks deze voorzorgen en de hoog geprezen kwaliteit van het Rode Kruis blijft bloedtransfusie een transplantatie van weefsel: het zal nooit geheel veilig zijn.

KCE Reports 16A (2005) Indien slachtoffers van medische accidenten vergoed worden zonder dat de medische fout van de zorgverstrekker moet bewezen worden, zal het aantal vergoedbare dossiers met 9,5 vermenigvuldigen. Zo schat een onderzoeksgroep van actuarissen die de opdracht kreeg om voor het KCE het model te ontwikkelen om de financiële impact van een wijziging in de rechtsregels van de medische aansprakelijkheid te schatten.

KCE Reports 35A (2006) Het KCE kreeg de opdracht de kostprijs van een foutloos medisch aansprakelijkheidssysteem te simuleren. Er werd vastgesteld dat men vijf keer meer slachtoffers zou kunnen vergoeden tegen een nauwelijks hogere of zelfs lagere kostprijs.