Alle KCE-rapporten

KCE Reports 334A (2020) Spijtig genoeg heeft niet iedereen een goede gezondheid, en dezelfde behoefte aan zorg. In onze Belgische gezondheidzorg, die gebaseerd is op solidariteit, wil men deze ongelijkheid zoveel mogelijk opvangen. Maar krijgen mensen met dezelfde behoefte aan gezondheidszorg er in ons land wel in dezelfde mate toegang toe? Of anders gezegd, is de toegang tot onze zorg billijk? Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) ging dit met een nieuwe methode na.

KCE Reports 313A (2019) De performantie van ons gezondheidssysteem werd al verschillende malen onderworpen aan een ‘check-up’. De stethoscoop wordt daarbij steeds vastgehouden door het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE), in samenwerking met Sciensano, RIZIV en de FOD Volksgezondheid. Voor deze vierde editie werden 121 indicatoren uitgekozen. Het resultaat: een analyse van 5 transversale dimensies en 5 specifieke thema’s, die samen als het ware een dashboard vormen. Het rapport duidt de sterke en zwakke punten van het systeem aan met een groen en een rood licht.

KCE Reports 309A (2019)  

KCE Reports 292A (2017) De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) beveelt alle landen aan om concrete doelstellingen voor hun gezondheidsbeleid vast te leggen. België hanteert er al een aantal, maar ze zijn heel uiteenlopend. Om meer coherentie te bereiken, werd aan het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) gevraagd om een overzicht te maken van alles wat al op federaal niveau bestaat. Lees meer...

KCE Reports 259A (2016) Om de drie jaar publiceert het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) een check-up van ons gezondheidssysteem, samen met het RIZIV en het Wetenschappelijk Instituut Volksgezondheid (WIV). Het huidige rapport geeft een overzicht van de sterke en zwakke punten van het systeem over de periode 2008-2013 op basis van 106 indicatoren. Het helpt de beleidsmakers en de verantwoordelijken van het systeem bij het stellen van prioriteiten om het systeem performant te houden of zelfs te verbeteren.

KCE Reports 257A (2015) Mensen zonder wettig verblijf, ook vaak ‘mensen zonder papieren’ genoemd, beschikken niet over geldige documenten om op het grondgebied van het land te mogen verblijven. Op basis van internationale, door België geratificeerde verdragen hebben ze in ons land recht op gezondheidszorg, de zogenaamde ‘Dringende medische hulp’ (DMH). De procedures om deze DMH te verkrijgen zijn echter moeilijk en worden op een verschillende manier uitgevoerd. Ze zorgen bij de OCMW’s voor administratieve overlast, met soms overbodige, repetitieve taken.

KCE Reports 196A (2013) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg(KCE) bestudeerde samen met het RIZIV en het WIV (Wetenschappelijk Instituut Volksgezondheid) de performantie van het Belgische gezondheidssysteem. De resultaten werden vergeleken met die van 14 andere Europese landen. Uit de metingen blijkt dat er heel wat positieve scores zijn, zoals de vaccinatiegraad van de kinderen, de overleving na borst -of darmkanker op 5 jaar, de relatie met de huisarts, het toenemend gebruik van goedkopere geneesmiddelen, enz. Er is nog wel ruimte voor verbetering voor o.a.

KCE Reports 186A (2012) Remgelden bestaan in België al bijna 50 jaar, en ze zijn sterk gedifferentieerd en complex. Op vraag van het RIZIV bestudeerde het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) een aantal belangrijke pijnpunten. Het systeem wordt best vereenvoudigd. Zo kunnen verschillen in remgelden op basis van het aantal patiënten dat de huisarts per huisbezoek ziet of de woonplaats van de patiënt worden afgeschaft. Hoe hoger de maatschappelijke meerwaarde van een medische interventie, hoe lager het remgeld zou moeten zijn.

KCE Reports 180A (2012)

KCE Reports 140A (2010) Hartrevalidatie met lichamelijke oefeningen heeft een gunstig effect op de levenskwaliteit van hartpatiënten en vermindert het aantal hospitalisaties en overlijdens. Dit is een belangrijke conclusie van een studie van het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) en Deloitte®. Toch volgt minder dan een op 2 hartpatiënten revalidatie na hospitalisatie. Vooral ouderen en vrouwen dreigen uit de boot te vallen.

KCE Reports 133A (2010) Het Bijzonder Solidariteitsfonds (BSF), één van de Belgische vangnetten bij hoge medische kosten, bestaat 20 jaar. Op vraag van het RIZIV bekeek het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) de werking van de organisatie. Het KCE doet ook een aantal voorstellen ter verbetering: meer duidelijkheid in de voorwaarden voor tussenkomst en meer transparantie in de motivering van de beslissingen. Een centraal contactpunt bij het RIZIV voor aanvragen zou de aanvraagprocedure kunnen versnellen.

KCE Reports 118A (2009) De vraag om de kostprijs van de gezondheidszorg onder controle te houden klinkt steeds luider. Tegelijkertijd wordt verwacht dat diezelfde gezondheidszorg kwalitatief hoogstaand is. Het concept Pay for Quality (P4Q) kan misschien aan die behoeften beantwoorden. Bij P4Q wordt de vergoeding van de zorgverlener niet alleen gekoppeld aan de hoeveelheid geleverde zorg, maar ook aan de kwaliteit van die zorg.

KCE Reports 80A (2008) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) onderzocht samen met Universiteit Antwerpen, K.U.Leuven en het Intermutualistisch Agentschap het effect van de maximumfactuur (MAF) en een eventuele uitbreiding ervan. Dankzij de MAF wordt een groot aantal gezinnen uit de armoede gehouden. Toch besteedt nog 1 op 10 van de gezinnen meer dan 5% van zijn inkomen aan remgelden en supplementen, en dit vaak voor langere tijd. Psychiatrische patiënten zijn de grootste risicogroep.

KCE Reports 50A (2006) Eén van de pijlers van onze gezondheidszorg is de toegankelijkheid voor iedereen. In België betaalt de patiënt zelf remgelden en supplementen. Die supplementen nemen de laatste jaren toe. Het Federaal Kenniscentrum voor de gezondheidszorg (KCE) stelde vast dat naast de kamerkeuze vooral de duur en de frequentie van ziekenhuisopnames grote verschillen in supplementen veroorzaken. Vooral voor chronisch zieken kunnen die supplementen een zware financiële last betekenen. Daarnaast zijn er ook grote verschillen tussen de regio’s en de ziekenhuizen onderling.

KCE Reports 19A (2005) Sinds 2003 mogen ziekenhuizen patiënten een persoonlijke bijdrage van 12,50€ aanrekenen voor het gebruik van de spoedgevallendienst. De bedoeling hiervan is de patiënt te 'responsabiliseren'. Sinds kort is de inning van een forfait ten bedrage van 9,50€ (of 4,75€ voor patiënten met een voorkeursregeling) verplicht. Zijn deze maatregelen een stap in de juiste richting om het oneigenlijke gebruik van spoedgevallen bij te sturMeren?