Alle KCE-rapporten

KCE Reports 63A (2007) Dit rapport is niet meer actueel en is niet meer beschikbaar op onze website. Het wordt vervangen door rapport 143.

KCE Reports 69A (2007) Onder begeleiding van het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) stelde een grote multidisciplinaire groep van darmkankerspecialisten (PROCARE) een nationale richtlijn voor de aanpak van rectumkanker op. In een volgende fase zal de groep kwaliteitscriteria ontwikkelen om de kwaliteit van de zorg  voor  rectumkankerpatiënten op te volgen en waar nodig te verbeteren. Een primeur voor België.

KCE Reports 75A (2008) Het College voor Oncologie, de FOD Volksgezondheid en het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg KCE) stelden opnieuw samen een nationale richtlijn op, ditmaal voor de behandeling van slokdarm- en maagkanker.

KCE Reports 81A (2008) Onder begeleiding van het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) ontwikkelde een multidisciplinaire groep van darmkankerspecialisten (PROCARE) kwaliteitscriteria om de zorg voor rectumkankerpatiënten op te volgen en indien nodig, te verbeteren. Het is een pilootproject voor België en misschien de aanzet tot een gelijkaardige aanpak voor andere soorten kanker.

KCE Reports 105A (2009) Het College voor Oncologie, het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) en de FOD Volksgezondheid ontwikkelen sinds een aantal jaren samen nationale praktijkrichtlijnen voor de behandeling van kanker. Na darm-, borst-, slokdarm- en maagkanker is het nu de beurt aan pancreaskanker. Omdat de overlevingskansen bij deze kanker klein zijn wordt er veel aandacht geschonken aan palliatieve behandeling, met specifieke aanbevelingen voor pijnbestrijding en voeding.

KCE Reports 129A (2010) Op vraag van het RIZIV ging het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) na of het zinvol is om gezonde vrouwen tussen 40 en 49 jaar, zonder symptomen of zonder verhoogd risico in de familie, te screenen op borstkanker. Dergelijke screening zou betekenen dat bijna 800.000 vrouwen jaarlijks zouden worden uitgenodigd voor een mammografie. Het KCE stelde vast dat bij de screening van deze leeftijdsgroep de mogelijke nadelen wel eens groter zouden kunnen zijn dan de voordelen. Het risico om van borstkanker te sterven is al vrij klein in deze groep.

KCE Reports 142A (2010) Het College voor Oncologie en het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) maakten samen met een werkgroep van experten een update van de richtlijnen voor de diagnose en behandeling van borst –en teelbalkanker. Elk jaar neemt het aantal nieuwe gevallen van borstkanker toe, vooral bij de vrouwen tussen 50 en 69 jaar. Wel neemt in deze leeftijdsgroep de sterfte sinds meer dan 10 jaar voortdurend af. Dit is vooral te danken aan voortijdige screenings en diagnoses én aan meer doeltreffende behandelingen.

KCE Reports 149A (2010) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) ontwikkelde een lijst van indicatoren om de zorgkwaliteit van borst- en teelbalkanker te meten. Hoewel er nog nood is aan meer diepgaande analyses, kan toch al worden vastgesteld dat de zorgkwaliteit bij deze kankers verbetert. Zo is de overleving op 5 jaar licht gestegen. Toch is er nog ruimte voor verbetering op gebied van diagnose, behandeling en opvolging. De zorg is ook nog teveel versnipperd. Het KCE pleit voor centralisatie in ziekenhuizen met voldoende ervaring met de behandeling van de aandoening.

KCE Reports 150A (2010) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) ontwikkelde een lijst van indicatoren om de zorgkwaliteit van borst- en teelbalkanker te meten. Hoewel er nog nood is aan meer diepgaande analyses, kan toch al worden vastgesteld dat de zorgkwaliteit bij deze kankers verbetert. Zo is de overleving op 5 jaar licht gestegen. Toch is er nog ruimte voor verbetering op gebied van diagnose, behandeling en opvolging. De zorg is ook nog teveel versnipperd. Het KCE pleit voor centralisatie in ziekenhuizen met voldoende ervaring met de behandeling van de aandoening.

KCE Reports 152A (2011) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) ging na wat er nodig is om een Belgisch kwaliteitssysteem voor kankerzorg in de steigers te zetten. De uiteindelijke bedoeling is om hiermee de kwaliteit van de kankerzorg meetbaar te verbeteren. De belangrijkste elementen voor een dergelijk systeem blijken aanwezig te zijn in België, maar er is behoefte aan meer samenhang en sturing. Verder bouwend op dit rapport kan er nu een concreet scenario worden uitgewerkt, waarin de rol van alle betrokkenen moet worden bepaald.

KCE Reports 161A (2011) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) zocht samen met UGent de beste manier om de zorgkwaliteit voor rectumkanker in kaart te brengen. De artsen van de PROCARE groep stelden de anonieme gegevens ter beschikking van 3300 patiënten uit 79 Belgische ziekenhuizen. Bij de beoordeling werd o.m. rekening gehouden met het feit dat niet alle kankers in een even ver gevorderd stadium zijn, want alleen al hierdoor kunnen de resultaten verschillen van ziekenhuis tot ziekenhuis.

KCE Reports 168A (2011) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) ontwikkelde samen met het College voor Oncologie een nieuwe kankerrichtlijn, deze keer  voor de diagnose, behandeling en opvolging van baarmoederhalskanker. Deze richtlijn is gebaseerd op een systematisch nazicht van de wetenschappelijke literatuur en hierdoor een Belgische primeur. De richtlijn heeft ook aandacht voor de kinderwens en het seksueel functioneren van de getroffen vrouwen. In 2008 werd er nog bij meer dan 600 vrouwen cervixkanker vastgesteld, en bijna 200 vrouwen overleden eraan.

KCE Reports 179A (2012) Vier jaar na het ontwikkelen van de eerste praktijkrichtlijn voor de aanpak van slokdarm- en maagkanker ontwikkelden het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) en het College voor Oncologie een update. Er is nu meer bewijs dat gecombineerde chemo- en radiotherapie (slokdarmkanker) en chemotherapie (maagkanker) nuttig zijn voordat een operatie wordt uitgevoerd. De diagnose en behandeling gebeuren ook best door zorgverleners met voldoende ervaring, die in elk stadium van het behandeltraject multidisciplinair overleg plegen.

KCE Reports 185A (2012) Kankerpatiënten moeten vaak een zware behandeling ondergaan. Om deze moeilijke periode draaglijk te maken bestaan er ondersteunende interventies zoals pijnbestrijding, psychosociale ondersteuning, verzachting van nevenwerkingen en oefentherapie. Het Federaal kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) gaat in een reeks van 4 rapporten na welke van deze interventies een wetenschappelijk bewezen nut hebben, en dit voor alle kankertypes. In een eerste rapport neemt het KCE oefentherapie tijdens of net na de behandeling met chemotherapie en/of bestraling onder de loep.

KCE Reports 191A (2012) In zijn tweede rapport over ondersteunende zorg voor kankerpatiënten onderzocht het KCE (Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg) hoe bijwerkingen van kankerbehandeling kunnen worden voorkomen en behandeld. Heel wat courante praktijken worden niet ondersteund door sterke wetenschappelijke ‘evidence’, en in het algemeen bestaan er weinige, betrouwbare studies. Dit komt omdat er meer geïnvesteerd wordt in het vinden van nieuwe kankerbehandelingen, dan in het voorkomen of behandelen van de nevenwerkingen.

KCE Reports 200A (2013) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) peilde samen met de Stichting Kankerregister naar de kwaliteit van de zorg bij slokdarm- en maagkanker. Het blijven moeilijk te behandelen kankers, met een kans om 5 jaar na de diagnose nog in leven te zijn van 21% voor slokdarmkanker en 30% voor maagkanker. Met deze cijfers doet België het wel beter dan de meeste Europese landen. De overlevingskansen liggen duidelijk hoger als de patiënt behandeld wordt in een ‘ervaren’  of hoog-volume ziekenhuis.

KCE Reports 143A (2013) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) heeft, samen met het College voor Oncologie, zijn richtlijn voor de behandeling van borstkanker aan de laatste wetenschappelijke bevindingen aangepast. Bij minimale uitzaaiingen biedt een okselklieruitruiming meestal meer na- dan voordelen.

KCE Reports 227A (2014) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) ontwikkelde samen met het College voor Oncologie een klinische richtlijn over de behandeling van kankers van de mondholte. Mondholtekankers (kankers aan bvb lip, tong en mondbodem) worden jaarlijks bij ongeveer 750 nieuwe patiënten vastgesteld. Omdat het zeldzame en complexe kankers zijn moeten ze worden behandeld door een multidisciplinair team van ervaren zorgverleners in een gespecialiseerd ziekenhuis.

KCE Reports 242A (2015) Het huidige rapport is onderdeel van een reeks van 4 rapporten over genetische testen op erfelijke aanleg voor kanker, en gaat over endocriene kankers (Multiple Endocrine Neoplasia - MEN, von Hippel-Lindau syndroom, paragangliomen en feochromocytomen). Door de zeldzaamheid van de aandoeningen is het voor de artsen die het bestaan van zulke aandoening vermoeden,  niet altijd duidelijk welke aanpak de beste is.

KCE Reports 256A (2015) Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) ontwikkelde samen met het College voor Oncologie een klinische richtlijn over de behandeling van keel- en strottenhoofdkanker (farynx en larynx). Dit soort kankers wordt jaarlijks bij 850 tot 900 personen vastgesteld. Omdat ze zeldzaam en complex zijn, moeten ze worden behandeld door een multidisciplinair team van ervaren zorgverleners in een gespecialiseerd ziekenhuis. Goede zorg is immers veel meer dan het behandelen van de kanker alleen: ook aan de levenskwaliteit “na” de kanker moet worden gedacht.